| OPVOEDING |
| 'Mam, is het hoofd al vol?' |
Balanscolumniste Karen Dijk omschrijft een thuiswerkdag…
‘Als de wekker gaat, druk ik deze uit en draai me graag nog even om. Het bed is nog lekker warm en mijn ogen vallen dicht. Ik merk aan heel mijn lijf, in dat korte ogenblik dat ik toch wakker word van het nare indringende geluid van de wekker, dat ik echt nog niet uitgerust ben. Wie wel? We leven in een gekke tijd, Covid-19 heeft ons land aardig in de greep, het merendeel van de mensen werkt thuis, verplicht. De kinderen krijgen thuis les, pa en ma kunnen aan de bak.. en daarbij loopt je eigen werk, ook nog eens door. De krant van deze ochtend staat er weer vol mee, kop op en schouders eronder, laten we hopen dat dit gauw achter ons ligt…!
Maar ja, dat neemt voor mij niet weg dat ik toch echt uit bed moet en mijn dagprogramma weer ga afdraaien. Elke dag is anders, de oudste, Tijmen kan boven op zolder deelnemen aan Teams, online les. Eigenlijk is dat wel heel erg fijn, toch goede controle op het aanwezig zijn en meedoen. Joppe, zit op het speciaal onderwijs, hij heeft veel meer ondersteuning nodig. Pim, de jongste telg van ons gezin, redt zichzelf prima waarbij eerder de verveling toeslaat.
Voordat je het weet is de ochtend weer voorbij en eten we met elkaar een broodje, dat is wel gezellig. We zijn allemaal thuis en deze momentjes koester ik dan ook.
Na de middag, gaan we naar het bos. Het Ommetje van de Hersenstichting heb ik gedownload en deze lopen we trouw elke dag met de kinderen, ze weten precies dat als het hoofd groen en vol is we het goed hebben gedaan en daarbij vragen ze tijdens het wandelen ook vaak: ‘Mam, is het hoofd al vol?’ Het bos is heerlijk, even de wind door je haren en een voorzichtig zonnetje op je snoet doet je goed. Een voldaan gevoel als we weer bij de auto zijn en richting huis rijden.
De jongens zijn hun energie kwijt en ik merk dat we weer wat ontspanning hebben opgedaan, je word er toch een ander mens van als je even buiten bent geweest. Thuis wacht de warme houtkachel die ik eerder deze dag heb aangemaakt. Het huiswerk wat nog af moest voor vandaag maken we af en ondertussen is mijn geduld wel aardig op. Het is toch pittig met drie kinderen thuis en je eigen tijd en rustmomentjes zijn ver te zoeken.
Morgen weer een nieuwe dag! |
|
|
|
|
|
|
|
